Isa siya sa mga babaeng madalas makalimutan
Batid niya na hindi siya ganoon kagandahan
Hindi katangkaran at hindi rin katalinuhan
Ngunit may pusong busilak na madalas mahusgahan
Masayang kasama, maingay, palatawa
Walang lungkot na mababakas sa kanyang mukha
Ngunit lapitan mo at subukang basahin ang mga mata
Mababatid mong pagod na ito sa poot at luha
Kailangan niya ng taong makakaintindi
Hindi mang-iiwan at mananatili sa kanyang tabi
Hindi ang taong nariyan lang sa masasayang sandali
At iiwan siya sa ere kapag may nangyaring mali
Isang taong magmamahal sa kanya ng buo
Papahalagahan siya katulad ng kanyang pagpapahalaga sa ibang tao
Isang taong pupuno at kukompleto
Sa malungkot at di-perpekto niyang mundo
No comments:
Post a Comment